Πολλοί άνθρωποι βλέπουν τα αστέρια ως απλά λαμπερά σημεία στον ουρανό, χωρίς να έχουν ιδιαίτερες σκέψεις για τη φύση τους. Άλλοι πάλι νομίζουν ότι βλέπουν άλλους πλανήτες, μετεωρίτες κτλ.
Όλα τα αστέρια (ή άστρα) είναι αυτόφωτα. Ακριβώς όπως ο δικός μας Ήλιος, ακτινοβολούν φως και θερμότητα, είναι δηλαδή Ήλιοι. Συνεπώς, ό,τι βλέπουμε στον ουρανό είναι Ήλιοι, άλλοι μικρότεροι και άλλοι χιλιάδες φορές μεγαλύτεροι από τον δικό μας Ήλιο.
Πόσο μακριά είναι αυτά τα αστέρια-ήλιοι;
Τα αστέρια που βλέπουμε στον ουρανό μπορεί να απέχουν πολλά έτη φωτός από εμάς. Για παράδειγμα, ο πιο κοντινός "Ήλιος" πέρα από τον δικό μας είναι ο Εγγύτατος του Κενταύρου, που βρίσκεται 4,24 έτη φωτός μακριά. Αυτό σημαίνει ότι το φως που βλέπουμε από αυτόν τον αστέρα χρειάζεται περισσότερα από τέσσερα χρόνια για να φτάσει στη Γη! Υπάρχουν, όμως, αστέρια που είναι ακόμη πιο μακριά, ακόμα και χιλιάδες ή εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από εμάς.
Γιατί τρεμοπαίζουν αυτά τα αστέρια-ήλιοι;
Το τρεμόπαιγμα των αστεριών που βλέπουμε στον ουρανό οφείλεται στην ατμόσφαιρα της Γης. Το φως από αυτούς τους μακρινούς ήλιους διαταράσσεται από την κίνηση του αέρα και τις αλλαγές στη θερμοκρασία όταν διαπερνά την ατμόσφαιρα, κάνοντάς το να φαίνεται ότι τρεμοπαίζει. Στην πραγματικότητα, αν μπορούσαμε να δούμε τα αστέρια από το διάστημα, το φως τους θα ήταν σταθερό και δεν θα τρεμόπαιζε.
Γιατί έχουν διαφορετικά χρώματα;
Τα αστέρια, δηλαδή οι ήλιοι, δεν έχουν όλα το ίδιο χρώμα. Το χρώμα τους εξαρτάται από τη θερμοκρασία τους. Οι πιο καυτοί ήλιοι έχουν μπλε ή λευκό χρώμα, ενώ οι πιο ψυχροί εμφανίζονται κόκκινοι ή πορτοκαλί. Για παράδειγμα, ο Σείριος, που είναι ένας από τους πιο θερμούς ήλιους που μπορούμε να δούμε, έχει μπλε-λευκό χρώμα. Αντίθετα, οι πιο ψυχροί ήλιοι, όπως ο Αντάρης, εμφανίζονται κόκκινοι.
Πώς γεννιούνται και πεθαίνουν οι ήλιοι;
Οι ήλιοι γεννιούνται μέσα σε γιγάντια νέφη αερίων και σκόνης που ονομάζονται νεφελώματα. Όταν η βαρύτητα αρχίσει να συμπιέζει αυτά τα υλικά, σχηματίζεται ένας πυρήνας, και όταν οι συνθήκες γίνουν κατάλληλες, ξεκινά η πυρηνική σύντηξη, που είναι η "καύσιμη ύλη" των αστεριών. Με αυτόν τον τρόπο, γεννιέται ένας νέος ήλιος.
Όταν ένας ήλιος εξαντλήσει τα καύσιμά του, περνάει από διάφορα στάδια. Οι μικρότεροι ήλιοι, όπως ο δικός μας, καταλήγουν να γίνουν λευκοί νάνοι, ενώ οι μεγαλύτεροι μπορεί να εκραγούν ως σουπερνόβα ή να καταρρεύσουν σε μαύρες τρύπες.
Αν θέλεις να υποστηρίξεις την προσπάθεια μας και να βλέπεις καθημερινά νέα άρθρα με δωρεάν υλικό, μπορείς να το κάνεις με μια δωρεά στο Paypal
