Η Ελένη Τζώρτζη έχοντας μια μεγάλη διαδρομή στο θέατρο και στο χώρο της τηλεόρασης, σε συνεντεύξεις της δεν σταματά να μιλά για τον έρωτα που έχει με το «σανίδι», καθώς και για την ίδια τη ζωή.
Η «Ιουλία» της κωμικής σειράς του Mega «Λατρεμένοι μου γείτονες» δεν μοιάζει σε πολλά με τον ρόλο της στο σήριαλ, εκτός από την αγάπη της για τους νέους ανθρώπους και τις αρχές που πρέπει να έχουμε όλοι για να στηρίξουμε την κοινωνία. Η ίδια μοιάζει με μια αιώνια φοιτήτρια έτοιμη να ρουφήξει εμπειρίες.
Ο έρωτάς της για την ζωή και την κοινωνία την έσπρωξε να ασχοληθεί με τους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές και το διαδίκτυο, καθώς πλέον ο κόσμος βρήκε εκεί την διέξοδό ως ένα νέο τρόπο επικοινωνίας. Η Μαρία Κάπα τη συνάντησε στο σπίτι της… για να την ρωτήσει πως έφτασε να γίνει μέλος μας.
Εκτός της απομαγνητοφώνησης, μπορείτε να ακούσετε τη συνέντευξη της Ελένη Τζώρτζη στην Μαρία Κάπα, από τον Player που ακολουθεί: (είναι χωρισμένο σε 3 μέρη. Αφού τελειώσει το πρώτο μέρος αυτόματα ξεκινάει το δεύτερο κ.ο.κ.)
Το βιογραφικό σας σκιαγραφεί έναν άνθρωπο με πολλές ασχολίες. Ιππασία, πεζοπορία, Yoga, ελληνικοί και ξένοι χοροί, μητέρα. Η ενασχόλησή σας με τους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές πως προστέθηκε σε αυτές;
Είμαι πρόσφατα συνταξιούχος. Οι ηθοποιοί λόγω του ότι παίρνουμε βαρέα ένσημα βγαίνουμε πιο γρήγορα σε σύνταξη από τους άλλους επαγγελματίες. Θεωρώ όμως για τον εαυτό μου ως άνθρωπο ότι έχω ακόμη πράγματα να μάθω, και καθώς το ίντερνετ είναι κάτι τόσο σύγχρονο που γίνεται όλο και πιο απαραίτητο στην ζωή μας θέλησα να ασχοληθώ αρχικά με αυτό. Για την συνέχεια, θα δούμε.
Η διαδρομή σας στα τηλεοπτικά δρώμενα ξεκινούν το 1977 με την σειρά της ΕΡΤ «Υποψίες». Μια ιστορία που φτάνει περίπου ως την χαρακτηριστική φιγούρα της «Ιουλίας» το 2007 στο «Λατρεμένοι μου γείτονες». Η εμπειρία σας με το διαδίκτυο τι «υποψίες» σας εμφανίζει για κινδύνους; Μήπως η «Ιουλία» έχει πολλή δουλειά να κάνει με τα παιδιά γι’ αυτόν τον λόγο;
Η «Ιουλία» έχει πολύ δουλειά να κάνει, καθώς τα γεγονότα δείχνουν ότι είναι ένα μέσο που ενέχει κινδύνους ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά. Βέβαια εγώ βρίσκομαι στην αντίθετη φάση να με ελέγχει ο γιος μου με ποιους συζητώ στο διαδίκτυο, καθώς έχει αποφασίσει ότι καθώς είναι πιο έμπειρος σε αυτό τον τομέα, πρέπει να προστατεύει εμένα. Έχει δίκιο βέβαια καθώς εγώ όταν ξεκίνησα, μη έχοντας εμπειρία από το θέμα, ανοίγοντας λογαριασμό στο Facebook έκανα φίλους μόνο αυτούς που ήξερα.
Κάποιος συνάδελφος όμως μου είπε: «Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις. Δείχνεις σνομπ καθώς το άτομο που σου ζητά να τον κάνεις φίλο μπορεί να είναι θαυμαστής σου.». Το κακό ήταν ότι λόγω άγνοιας είχα βάλει όλα μου τα στοιχεία στην σελίδα! Τηλέφωνο διεύθυνση, κλπ. Το βλέπει λοιπόν ο γιος μου και μου έβαλε τις φωνές: «Είσαι καλά; Νομίζεις ότι ο καθένας γράφει τα κανονικά του στοιχεία εδώ μέσα; Σε λίγο θα κάνεις σύσταση στους κλέφτες να μπούνε στο σπίτι σου». Εδώ λοιπόν έκανε την «Ιουλία» ο γιος μου. Και αφαίρεσα στοιχεία που θα μπορούσαν να με εκθέσουν σε κίνδυνο.
Διαθέτετε λοιπόν έναν λογαριασμό στο κοινωνικό site Facebook. Πως τον χρησιμοποιείτε;
Τον χρησιμοποιώ για κοινωνικούς λόγους, μπαίνοντας σε μια μεγάλη παρέα. Οι περισσότεροι που συνομιλώ εδώ μέσα είναι άνθρωποι του επαγγέλματος. Τους γνωρίζω. Φίλοι, γνωστοί, συγγραφείς, ηθοποιοί. Δεν μπορώ να πω όμως ότι δεν μιλώ και με ανθρώπους που μου είναι άγνωστοι. Με τον καιρό αποκτώντας εμπειρία από το Facebook μπορώ να διαπιστώσω σύντομα την πρόθεση κάποιου. Και αν είναι κακόβουλη, η θέλει μια «γνωριμία», αποφεύγω καθώς δεν είναι ο σκοπός μου αυτός εδώ μέσα.
Έχετε αντίστοιχο λογαριασμό στο twitter ή στο πρόσφατο Google; Βιογραφικό στο linkedIn; Τι λέτε για αυτό το είδος δικτύωσης; Έχετε blog;
Σε όλα! Και μέσα από αυτά τα μέσα (social media) βρήκα πολλούς ανθρώπους που είχα συνεργαστεί παλαιότερα, και ξαναβρεθήκαμε, θυμηθήκαμε ο ένας τον άλλο, συζητήσαμε, προτείναμε πράγματα για να γίνουν. Είναι ένα μέσο το οποίο είναι πιο εύκολο να συνδιαλλαγείς κοινωνικά από το να πάρεις τηλέφωνο 1, 2 , 3, 10 ανθρώπους. Μπαίνεις στο Facebook και ξαφνικά 5.000 άνθρωποι μπορούν να σου μιλήσουν! Δεν χρησιμοποιώ βέβαια όλα τα δίκτυα τόσο πολύ. Μπαίνω και βλέπω αλλά χρησιμοποιώ ως πιο οικείο το Facebook. Όσο για το blog το χρησιμοποιώ πολύ λίγο αλλά υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα blog, που τα προτιμώ από τις εφημερίδες.
Ψάχνοντας στο Google πρόσεξα την on line υπογραφή σας στην «Έκκληση διανοούμενων καλλιτεχνών» ενάντια στα μνημόνια και τα προγράμματα λιτότητας - Δεν χρωστάμε - δεν πουλάμε - δεν πληρώνουμε. Αναφέρετε με λιτά όμορφο τρόπο: «Υπογράφω και ελπίζω». Ποια είναι η γνώμη σας για τις αποφάσεις/αλλαγές στη κοινωνία μας με την έλευση του μνημονίου; Σε τι ελπίζετε;
Θεωρώ τις αλλαγές που έχουν επέλθει πολύ ξαφνικές και χωρίς σκέψη, υπό το καθεστώς τρομερών πιέσεων. Δεν γίνονται με τον σωστό τρόπο, και δεν ήταν αναμενόμενο από μια «σοσιαλιστική» κυβέρνηση που είναι με την μεριά του εργαζόμενου, του μικρού, του συνταξιούχου, του μικρομεσαίου, να κάνει της αλλαγές που ένα παραδοσιακό δεξιό κόμμα θα έκανε. Και φυσικά μιλώ για τα δύο μεγάλα κόμματα που όλοι γνωρίζουμε.
Το μεγαλύτερο λάθος είναι ότι γίνονται όλα πάνω σε μια ψευδή υπόσχεση. Είναι άδικο να κάθεται στην εξουσία ένα κόμμα και να επιμένει ότι κάνει αυτά που υποσχέθηκε. Καλύτερα να πει ας έρθει κάποιος άλλος που μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Και η λύση δεν είναι να βρεθεί στην έσχατη ένδεια το 90% του πληθυσμού για να μην θιγεί το 10%... Και νομίζω ότι όλοι υποπτευόμαστε ότι αυτοί οι μηχανισμοί κινούνται από κάποιες 10 οικογένειες ανά τον κόσμο που κανονίζουν τα οικονομικά της υφηλίου. Δεν θα βγει όμως κάτι καλό από αυτό. Πρέπει όμως να βρεθεί κάποια λύση.
Προσωπικά ελπίζω να αναπτύξουμε λίγο την αισθητική μας. Νομίζω ότι όλα τα πράγματα, είναι θέμα αισθητικής. Γιατί αυτή την στιγμή η ασχήμια περισσεύει!
Ας μιλήσουμε τώρα για μια αντίδραση που υπήρξε στον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου. Ποια είναι η προσωπική σας άποψη;
Θεωρώ ότι η αντίδραση αυτή προκλήθηκε. Όταν ο κόσμος βρίσκεται κάθε μέρα σε πιο άσχημη κατάσταση, σαφώς πρέπει να αντιδράσει. Είναι ασυγχώρητη η έπαρση που αντιμετωπίζει τον κόσμο η κυβέρνηση. Ποιος τους είπε ότι εκείνοι ξέρουν τα πάντα, και πρέπει να αποφασίσουν για την λύση; Από Θεού; Από την άλλη μεριά αυτές οι αντιδράσεις, αισθητικά με βρίσκουν απέναντι.
Θεωρώ αντιαισθητικό το παιδί που μουντζώνει τους επισήμους. Βρίσκω πως παπαγαλίζει αντιδράσεις μεγαλύτερων ανθρώπων. Αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι παιδί και όχι να το καταδιώξουμε καθώς οι αντιδράσεις τους δεν είναι λογικές. Εμείς οι μεγαλύτεροι είμαστε υποχρεωμένοι να του υποδείξουμε το σωστό, για να γίνει καλύτερος άνθρωπος. Θεωρώ πιο κόσμιο την στρέψη των μαθητών που παρήλαυναν στην αντίθετη πλευρά από αυτή των επισήμων, ή το ότι έβαλαν μαύρα περιβραχιόνια. Είμαι κάθετα αντίθετη στην βία.
Παίξατε σε δύο επεισόδια της σειράς του Alpha «Οι ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα» το 2007 και το 2008. Είχατε 2 προσωπικές άσχημες εμπειρίες κλοπής, μία από έναν «τσαντάκια» και άλλη μία μέσα στο σπίτι σας ενώ κοιμόσαστε. Σίγουρα ήταν τραυματικές. Δυστυχώς τέτοια συμβάντα έγιναν καθημερινότητα. Πως πιστεύεται έφτασε η κοινωνία σε αυτό το σημείο; Πιστεύετε ότι υπάρχουν αστυνόμοι «Μπέκας» στο σώμα;
Θα σε διορθώσω. Μου έχουν διαρρήξει 4 φορές το σπίτι, πήραν το αυτοκίνητο και τη μηχανή του γιού μου, μου έχουν σπάσει 8 φορές το αυτοκίνητο, και όσο η φτώχια μεγαλώνει τόσο θα μεγαλώνει και η εγκληματικότητα. Εντωμεταξύ έχουμε και πολλούς εισαγόμενους εγκληματίες. Όμως έχω διαπιστώσει ότι η αστυνομία έχει υπεύθυνους ανθρώπους που κάνουν το καλύτερο για την προστασία μας. Αν θέλουνε να διαλευκάνουν κάποια υπόθεση τα καταφέρνουν τις περισσότερες φορές. Την μόνη υπόθεση που δεν κατάφεραν να βρουν ήταν η υπόθεση με εκείνο το παιδάκι στην Βέροια, και δεν ξέρω πως έγινε αυτό.
Αντίστοιχες επιθέσεις υπάρχουν και στο διαδίκτυο. Μπορεί να σου κλέψουν τα στοιχεία της πιστωτικής που χρησιμοποιείς ή απλά τον λογαριασμό του Facebook. Γνωρίζετε για τέτοιες επιθέσεις; Τι θα κάνατε αν πέφτατε θύμα κλοπής του λογαριασμού σας στο Facebook; Πως θα νιώθατε;
Θα στεναχωριόμουνα και απλά θα έφτιαχνα άλλο. Είναι αυτό που είπα και στον γιο μου. Όταν είδα να κλαίει άνδρας 30 χρονών γιατί του είχαν πάρει τα πάντα του είπα: «Μην σε ξανακούσω να κάνεις έτσι για αυτά τα πράγματα. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να ήταν (και αποδείχτηκε πως ήταν) οπλισμένοι. Αν σε είχαν σκοτώσει θα σκεφτόμουνα τι σου πήραν;!!»
Το θέμα είναι να είμαστε καλά. Και όταν ένας άνθρωπος είναι υγιής και στα πόδια του, μπορεί να φτιάξει τα πάντα από την αρχή. Πόσο μάλλον ένα λογαριασμό στο Facebook.
Ας πάμε τώρα στην επαφή που είχατε με το site μας, το dwrean.net. Πως βρήκατε την σελίδα μας ώστε να καταλήξετε να γραφτείτε μέλος μας; Τι χρησιμοποιείτε ή χρησιμοποιήσατε από τις εφαρμογές/ εργαλεία/στήλες του site;
Νομίζω ότι το είδα τυχαία. Χάζευα και βλέποντάς το, το βρήκα ενδιαφέρον. Μπήκα να δω τι περιέχει, και βρήκα πολύ καλή κίνηση να βρίσκει κάποιος δωρεάν εφαρμογές, και άλλα πράγματα, και το κοινοποίησα και στους φίλους μου. Γιατί ξέρω σε τι κατάσταση είναι ο κόσμος αυτή την στιγμή, καθώς συγκεντρώνει όλα αυτά τα δωρεάν ενδιαφέροντα πράγματα σε ένα σάιτ.
Η λογική του site μας είναι να βοηθάμε τον κόσμο βρίσκοντας εφαρμογές που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο dwrean, δοκιμάζοντας μάλιστα καθώς υπάρχουν πολλές που δεν αξίζει να χρησιμοποιήσεις. Τι πιστεύετε για τον κόσμο που «κλέβει» αντίστοιχα προγράμματα σπάζοντάς τα ή ταινίες;
Δεν έχω γνώμη για αυτό το πράγμα. Εγώ απλώς αγόρασα ένα laptop, βρήκα μέσα κάποια προγράμματα και το χειρίζομαι έτσι. Γνωρίζω ότι κατεβάζει κόσμος δωρεάν παράνομα ταινίες αλλά δεν με ενοχλεί.
Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση καθώς δεν με πειράζει για τον εξής λόγο: Εμείς οι ηθοποιοί για να κάνουμε ένα σήριαλ ή μια ταινία, το συμβόλαιο που υπογράφουμε είναι η αποποίηση των δικαιωμάτων μας πάνω σε αυτά. Πληρωνόμαστε την άδεια κασέτα. Το μόνο επιπλέον που οι καλλιτέχνες παίρνουμε, είναι από αυτό τον οργανισμό που τον λέμε «Διόνυσο» για τις επαναλήψεις, το ποσό των 25 λεπτών για το κάθε επεισόδιο. Ένα ευτελές ποσό και με μεγάλη φασαρία. Ενώ τα κανάλια δικαιούνται να πουλήσουν σε όλο τον κόσμο, όσες φορές θέλουνε, εμείς δεν πληρωνόμαστε γι’ αυτό. Ας το κατεβάσει λοιπόν ο κόσμος να το δει και να το ευχαριστηθεί.
Οι συνεργάτες του dwrean διαθέτουν την ώρα τους αφιλοκερδώς καθώς πιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο βοηθούν εκείνους που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να διαθέσουν χρήματα για τέτοιες εφαρμογές. Θα συνεισφέρατε εσείς σε ένα site που θα βοηθούσε τον κόσμο με κάποιο τρόπο;
Γιατί όχι. Αλλά δεν γνωρίζω τι. Αν όμως αυτό που θα μου πρότειναν ήταν ενδιαφέρον θα βοηθούσα με μεγάλη ευχαρίστηση.
Σε παλαιότερη συνέντευξή σας αναφέρατε για την κρίση στον κλάδο σας. Πιο συγκεκριμένα μιλήσατε για το γεγονός ότι δεν χτυπά πια το τηλέφωνό σας για δουλειές, ενώ σας θυμούνται μόνο για να κάνετε δωρεάν εμφανίσεις. Πιστεύετε πως η εργασία πρέπει να πληρώνεται;
Θεωρώ ότι η εργασία πρέπει να γίνεται αμειβόμενη απαραίτητα. Όταν ακούω για εθελοντισμό και ειδικά στους καλλιτέχνες, γίνομαι πολύ επιφυλακτική. Θεωρώ εθελοντισμό το να μαζευτούμε όλοι οι καλλιτέχνες και να συνεισφέρουμε όλοι μαζί αφιλοκερδώς σε κάποιον κάτι. Π.χ. μια παράσταση. Αν αυτή η παράσταση γίνει και οι δύο πάρουνε κάτι και οι υπόλοιποι τριάντα είναι εθελοντές, αυτό είναι εκμετάλλευση ανθρώπων από ανθρώπους. Μόνο μην μάθω κάτι τέτοιο ότι έχει γίνει εις βάρος μου. Είμαι ικανή να τον στείλω στην φυλακή.
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον στα επαγγελματικά;
Το τηλέφωνό μου είχε 3 χρόνια να χτυπήσει για δουλειά. Και όταν κάποιες από αυτές ήταν για ταινία, και γνωρίζοντας ότι οι ταινίες δεν είναι εύκολο να βγάλουν χρήματα, σε αυτές τις περιπτώσεις αν μου πουν: «Έλα ρε φιλενάδα να βοηθήσεις», θα πάω να βοηθήσω. Αν όμως η δουλειά αφορά ένα σήριαλ, και όλοι πληρώνονται εκτός από την δική μου φιλική συμμετοχή, τότε δεν θέλω. Για να με γνωρίσουν, με ξέρουν εδώ και 30 χρόνια. Πάντως φέτος ομολογώ πως είχα αρκετές προτάσεις. Μεθαύριο, την Πέμπτη φεύγω να ξεκινήσω πρόβες στην Καλαμάτα, στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., στο Δημοτικό Θέατρο, για να ανεβάσουμε με σκηνοθεσία της Κλεόνης Πλέσσα το έργο «Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης». Μία κωμωδία πολύ γερή.
Η εξέλιξη των υπολογιστών έφερε εξέλιξη και στα μέσα. Υπάρχουν πλέον κανάλια που λειτουργούν αποκλειστικά στο internet. Αν σας έκαναν πρόταση από ένα τέτοιο κανάλι για εργασία θα δεχόσασταν; Ποια είναι η γνώμη σας για αυτά τα κανάλια;
Νομίζω ότι λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο που λειτουργεί η τηλεόραση. Υπάρχουν πλέον άνθρωποι που παρακολουθούν τα σήριαλ μέσω του διαδικτύου. Είμαι πολύ θετική στην εξέλιξη αυτή.
Περιγράψτε την Ελένη Τζώρτζη μετά από 5 χρόνια εκπληρώνοντας προσωπικά όνειρα.
Δεν κάνω ποτέ μακροπρόθεσμα σχέδια. Αλλά ούτε και μεγαλόπνοα όνειρα. Ελπίζω να είμαι καλά, να είναι καλά οι άνθρωποι που αγαπάω, και να μην συμβαίνουν καταστάσεις που φέρνουν δυστυχία.
Δηλώνετε παντού αθεράπευτα ερωτευμένη με την ζωή. Η ζωή βέβαια πολλές φορές μας απογοητεύει. Τι είναι αυτό που σας «ανεβάζει» σε τέτοιες στιγμές;
Εγώ έχω ένα μότο στην ζωή μου: Να ζω τις ανατροπές της κάθε στιγμής. Για αυτό τον λόγο δεν κάνω σχέδια που να αφορούν όπως είπα μεγάλα διαστήματα. Προτιμώ να ζω τα πράγματα την στιγμή που έρχονται. Και μπορεί να είναι θετικά ή αρνητικά. Όταν κάτι είναι μη αναστρέψιμο, και θεωρώ ότι μη αναστρέψιμο είναι μόνο ο θάνατός, μαθαίνω από αυτό και συνεχίζω στην επόμενη στιγμή.
Για κλείσιμο θέλω να δώσετε μια ιντερνετική ευχή στους αναγνώστες μας.
Εύχομαι να πάνε τα πράγματα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για όλους μας, να μπορούμε να βιώνουμε τις στιγμές χαράς που δικαιούμαστε σε αυτή την μικρή ζωή και ας μην είναι της απόλυτης ευτυχίας, αλλά απλά ευτυχισμένες στιγμές ή εσωτερικής ανάτασης.
Επιμέλεια και απομαγνητοφώνηση συνέντευξης: Μαρία Κάπα (8/11/2011)
